Afscheidswoord, uitvaartbijeenkomst voor Gert Hekma, Uilenburgersjoel, Amsterdam, 26 april 2022, 11.00 uur

André Hekma, neef van Gert.

Lieve oom Gert, magische oom Gert. Je bent er zomaar tussenuit gepiept. Toen we vorige week bij je langskwamen leek het alsof je ieder moment nog wakker kon worden. Helaas weten we beter. Het bracht bij m’n broer en mij meteen herinneringen naar boven. Jij en oom Matje, de enige oompjes van de Hekma kant in Amsterdam, kwamen wel eens oppassen en dan gingen we altijd wel iets leuks doen. Ik herinner me nog goed dat jullie een keer een goochelaar mee hadden genomen voor onze verjaardag, wat bleek één van jullie dierbare vrienden. We waren vol verwondering over de pure magie en zagen een echte tovenaar. Maar jij, Gert, was daar nog een overtreffende trap in, die nog beter in het geheugen gegrift staat. Enne en ik mochten eens een toverdrank maken van alles, dat was nogal wat, wat we in de keuken konden vinden, hilariteit ten top. Maar het aller grappigste was dat jij gewoon een slokje durfde te nemen! Voor ons ter vermaak maar als ik de andere sprekers mag geloven, durf die je in je hele leven getoond hebt. Waar jij voor staat daar sta je ook echt voor, iets om veel bewondering voor te hebben.

Maar voor ons was je die leuke, grappige en lieve oom. Als ik je broers en zussen mag geloven dan was je dat ook zeker, inclusief pestkop, voor hen. Mijn vader vertelde vaak over dat laatste, de streken die je uithaalde zoals het slaan met de deur zodat het muziekblad van het orgel omsloeg. En tante Aafke me wist te vertellen dat juist jíj diegene was die aangaf dat “Onze Vader” nog gebeden moest worden, bij jullie vaders overlijden. Het is bijzonder dat je altijd uitgesproken hebt voorgestaan wat en wie jij bent, maar ook altijd andere in hun waarde hebt weten te laten.

Lieve oom Gert, met een prachtig gevoel voor timing, je ouders zeiden 90 jaar geleden, op 26 april 1932 het Ja woord op exact deze dag. Nu 90 jaar later mogen wij afscheid van jou nemen. En ondanks dat je het begrip familie niet met altijd evenveel warmte hebt omarmd, heb je dat wel met joúw familie gedaan. Je was bij elke familie aangelegenheid, helemaal in het hoge noorden. Omdat je nooit met de auto ging hebben we vaak deze rit samen mogen maken. Dat maakt dat ik nog veel verhalen en herinneringen over en van je zal houden. Dank daarvoor en voor je zorgzaamheid. We gaan je missen!